انواع کلید در پایگاه داده اوراکل

پایگاه داده اوراکل و انواع کلیدها

پایگاه داده اوراکل (Oracle Database) یکی از قدرتمندترین سیستم‌های مدیریت پایگاه داده است که به صورت گسترده در سازمان‌ها و کسب‌وکارهای مختلف استفاده می‌شود.

کلیدها در اوراکل نقش بسیار مهمی در شناسایی و مدیریت داده‌ها دارند.

این کلیدها برای ایجاد روابط بین جداول، اطمینان از یکپارچگی داده‌ها و جلوگیری از تکراری شدن اطلاعات به کار می‌روند.

در ادامه، انواع کلیدها در پایگاه داده اوراکل به همراه مثال‌ها و توضیحات کامل ارائه می‌شود.

 

کلیدها در پایگاه داده اوراکل نقشی اساسی در مدیریت و شناسایی داده‌ها دارند. کلید اصلی برای شناسایی منحصر به فرد رکوردها در یک جدول استفاده می‌شود، در حالی که کلید خارجی برای ایجاد و مدیریت روابط بین جداول به کار می‌رود.کلیدهای کاندید، جایگزین، ترکیبی و خارجی ترکیبی هر یک کاربردهای خاص خود را دارند و در موقعیت‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرند تا اطمینان حاصل شود که داده‌ها به درستی سازماندهی شده و یکپارچگی آن‌ها حفظ می‌شود.این کلیدها، ابزارهایی قدرتمند برای طراحی پایگاه داده‌ای کارآمد و موثر هستند که نیازهای پیچیده اطلاعاتی را برآورده می‌کنند.

 

کلید اصلی (Primary Key)

کلید اصلی در یک جدول، یک یا چند ستون است که به صورت منحصر به فرد برای شناسایی رکوردهای آن جدول استفاده می‌شود. هر جدول فقط می‌تواند یک کلید اصلی داشته باشد و این کلید باید از مقادیر منحصر به فرد تشکیل شده و خالی (NULL) نباشد.

ویژگی‌ها:

منحصر به فرد بودن: هیچ دو رکوردی نمی‌توانند مقادیر یکسانی در ستون یا ستون‌های کلید اصلی داشته باشند.
عدم پذیرش NULL: ستون‌های کلید اصلی نمی‌توانند مقدار NULL داشته باشند.
ایجاد شاخص: به صورت خودکار، یک شاخص (Index) برای کلید اصلی ایجاد می‌شود که دسترسی به داده‌ها را سرعت می‌بخشد.

مثال:

فرض کنید جدولی به نام Employees داریم که شامل اطلاعات کارمندان یک شرکت است. برای شناسایی منحصر به فرد هر کارمند، ستون EmployeeID به عنوان کلید اصلی استفاده می‌شود.

CREATE TABLE Employees (
    EmployeeID NUMBER PRIMARY KEY,
    FirstName VARCHAR2(50),
    LastName VARCHAR2(50),
    HireDate DATE,
    Salary NUMBER
);

در این مثال، ستون EmployeeID کلید اصلی است که باید برای هر کارمند منحصر به فرد باشد و نمی‌تواند NULL باشد.

کلید خارجی (Foreign Key)

کلید خارجی یک ستون یا ترکیبی از ستون‌ها است که به کلید اصلی یا کلید کاندید در جدول دیگری اشاره می‌کند. کلید خارجی برای ایجاد رابطه بین جداول مختلف استفاده می‌شود.

ویژگی‌ها:

رعایت یکپارچگی مرجع: مقادیر کلید خارجی باید در جدول مرجع (جدولی که کلید اصلی در آن قرار دارد) موجود باشند.
پشتیبانی از عملیات‌های پیوسته: از آنجا که کلید خارجی به کلید اصلی در جدول دیگری اشاره می‌کند، پایگاه داده می‌تواند به صورت خودکار روابط بین جداول را مدیریت کند.

مثال:

فرض کنید دو جدول Employees و Departments داریم که اطلاعات کارمندان و دپارتمان‌ها را نگهداری می‌کنند.

هر کارمند به یک دپارتمان تعلق دارد، بنابراین می‌توانیم ستون DepartmentID را به عنوان کلید خارجی در جدول Employees تعریف کنیم که به کلید اصلی DepartmentID در جدول Departments اشاره می‌کند.

CREATE TABLE Departments (
    DepartmentID NUMBER PRIMARY KEY,
    DepartmentName VARCHAR2(50)
);

CREATE TABLE Employees (
    EmployeeID NUMBER PRIMARY KEY,
    FirstName VARCHAR2(50),
    LastName VARCHAR2(50),
    HireDate DATE,
    Salary NUMBER,
    DepartmentID NUMBER,
    FOREIGN KEY (DepartmentID) REFERENCES Departments(DepartmentID)
);

کلید کاندید (Candidate Key)

کلید کاندید هر ستونی است که می‌تواند به صورت منحصر به فرد رکوردها را شناسایی کند اما به عنوان کلید اصلی انتخاب نشده است. هر جدول می‌تواند چندین کلید کاندید داشته باشد.

ویژگی‌ها:

منحصر به فرد بودن: تمام کلیدهای کاندید باید مقادیر منحصر به فرد داشته باشند.
پشتیبانی از شاخص‌های منحصر به فرد: اوراکل می‌تواند برای کلیدهای کاندید شاخص‌های منحصر به فرد ایجاد کند تا جستجوها سریع‌تر انجام شود.

مثال:

در جدول Employees، فرض کنید علاوه بر EmployeeID، ستون NationalID نیز وجود دارد که شماره ملی هر کارمند را نگه‌داری می‌کند و این مقدار نیز منحصر به فرد است. NationalID می‌تواند به عنوان یک کلید کاندید شناخته شود.

CREATE TABLE Employees (
    EmployeeID NUMBER PRIMARY KEY,
    NationalID VARCHAR2(20) UNIQUE,
    FirstName VARCHAR2(50),
    LastName VARCHAR2(50),
    HireDate DATE,
    Salary NUMBER,
    DepartmentID NUMBER
);

کلید جایگزین (Alternate Key)

کلید جایگزین، یک کلید کاندید است که به عنوان کلید اصلی انتخاب نشده است. این نوع کلیدها می‌توانند به عنوان شاخص‌های منحصر به فرد تعریف شوند.

ویژگی‌ها:

• منحصر به فرد بودن

  مانند کلید کاندید، کلید جایگزین نیز باید مقادیر منحصر به فرد داشته باشد.

• جلوگیری از تکرار

  کلید جایگزین به جلوگیری از ورود مقادیر تکراری در جدول کمک می‌کند.

مثال:

فرض کنید علاوه بر EmployeeID، ستون NationalID هم در جدول Employees وجود دارد و NationalID به عنوان یک کلید کاندید محسوب می‌شود.

اگر EmployeeID به عنوان کلید اصلی انتخاب شده باشد، NationalID به عنوان کلید جایگزین شناخته می‌شود.

CREATE TABLE Employees (
    EmployeeID NUMBER PRIMARY KEY,
    NationalID VARCHAR2(20) UNIQUE,
    FirstName VARCHAR2(50),
    LastName VARCHAR2(50),
    HireDate DATE,
    Salary NUMBER,
    DepartmentID NUMBER
);

کلید ترکیبی (Composite Key)

کلید ترکیبی زمانی استفاده می‌شود که برای شناسایی منحصر به فرد یک رکورد، نیاز به استفاده از بیش از یک ستون باشد. کلید ترکیبی می‌تواند شامل دو یا چند ستون باشد.

ویژگی‌ها:

ترکیب ستون‌ها: برای شناسایی منحصر به فرد رکوردها، باید ترکیب مقادیر در ستون‌های کلید ترکیبی منحصر به فرد باشد.
توسعه‌پذیری: کلیدهای ترکیبی می‌توانند برای جداولی با اطلاعات پیچیده‌تر که با ترکیب چندین مقدار شناخته می‌شوند، مناسب باشند.

مثال:

فرض کنید جدولی به نام CourseEnrollment داریم که شامل اطلاعات ثبت‌نام دانشجویان در دوره‌های مختلف است.

برای شناسایی هر ثبت‌نام به صورت منحصر به فرد، ترکیب ستون‌های StudentID و CourseID به عنوان کلید ترکیبی استفاده می‌شود.

CREATE TABLE CourseEnrollment (
    StudentID NUMBER,
    CourseID NUMBER,
    EnrollmentDate DATE,
    PRIMARY KEY (StudentID, CourseID)
);

کلید خارجی ترکیبی (Composite Foreign Key)

کلید خارجی ترکیبی، ترکیبی از ستون‌ها است که به یک کلید ترکیبی در جدول دیگری اشاره می‌کند.

ویژگی‌ها:

رعایت یکپارچگی: کلید خارجی ترکیبی برای تضمین یکپارچگی داده‌ها در جداولی استفاده می‌شود که نیازمند ارتباطات پیچیده‌تر هستند.
پشتیبانی از عملیات‌های پیوسته: مانند کلید خارجی ساده، کلید خارجی ترکیبی نیز ارتباط بین جداول را مدیریت می‌کند.

مثال:

فرض کنید در جدول CourseEnrollment، ستون‌های StudentID و CourseID به عنوان یک کلید ترکیبی به کلید ترکیبی در جدول StudentsCourses اشاره می‌کنند.

CREATE TABLE StudentsCourses (
    StudentID NUMBER,
    CourseID NUMBER,
    PRIMARY KEY (StudentID, CourseID)
);

CREATE TABLE CourseEnrollment (
    StudentID NUMBER,
    CourseID NUMBER,
    EnrollmentDate DATE,
    PRIMARY KEY (StudentID, CourseID),
    FOREIGN KEY (StudentID, CourseID) REFERENCES StudentsCourses(StudentID, CourseID)
);